മനനാതീതം

കരിങ്കുഴലിമാരൊടു കലർന്നുരുകിയപ്പൂ-

ങ്കുരുന്നടി പിരിഞ്ഞടിയനിങ്ങു കുഴയുന്നു;

പെരുംകരുണയാറണിയുമയ്യനെ മറന്നി-

ത്തുരുമ്പനിനിയെന്തിനുയിരോടു മരുവുന്നു?        1

മരുന്നു തിരുനാമമണിനീറൊടിതു മന്നിൽ

തരുന്നു പല നന്മ തടവീടുമടി രണ്ടും

വരുന്ന പല ചിന്തകളറുന്നതിനുപായാ-

ലിരന്നിതു മറന്നുകളയായ്‌വതിനടുത്തേൻ.        2

അടുത്തവരൊടൊക്കെയുമെതിർത്തു പൊരുതീടും

പടത്തലവിമാരൊടു പടയ്ക്കടിയനാളോ?

എടുത്തരികിരുത്തിയരുളേണമിനിയും പൊ-

ന്നടിത്തളിർമറന്നിവിടെയെന്തിനലയുന്നു?        3

അലഞ്ഞു മുലയും തലയുമേന്തിയകതാരിൽ

കലങ്ങിയെഴുമാഴിയുമഴിഞ്ഞരിയ കണ്ണും

വിളങ്ങി വിളയാടി നടകൊള്ളുമിവരോടി-

മ്മലങ്ങളൊഴുകും കുടിലിലാണു വലയുന്നു.        4

വളഞ്ഞു വലകെട്ടി മദനപ്പുലയനുള്ളം

കളഞ്ഞതിലകപ്പറവ വീണു വലയുന്നു;

വളഞ്ഞ കുഴലോടുമുലയുന്ന മിഴിയീന്നും

വിളഞ്ഞതതിലെന്തിനു കിടന്നു ചുഴലുന്നു?        5

ചുഴന്നു വരുമാളുകളെയൊക്കെ വിലകൊണ്ടി-

ങ്ങെഴുന്നണയുമെന്നൊരറിവുണ്ടടിയനിന്നും

ഉഴന്നവരിലുള്ളമലയാതിവിടെയൊന്നായ്-

ത്തൊഴുന്നു തുയരോടിവിടെ നിന്നടിയിണയ്ക്കായ്.        6

ഇണങ്ങിയിരുകൊങ്കയുമിളക്കിയുയിരുണ്ണും

പിണങ്ങളൊടു പേടി പെരുതായി വിളയുന്നു;

മണംമുതലൊരഞ്ചിലുമണഞ്ഞു വിളയാടും

പിണങ്ങളൊടു ഞാനൊരു കിനാവിലുമിണങ്ങാ.        7

ഇണങ്ങണമെനിക്കരുളിലെന്തിനു കിടന്നീ

ഗുണങ്ങളൊഴിയും കുലടമാരൊടലയുന്നു;

പിണഞ്ഞു പുണരും പെരിയ പേയടിയൊടേ പോയ്

മണങ്ങളുമറുന്നതിനിതാ മുറയിടുന്നൂ.        8

മുറയ്ക്കു മുറ മിന്നി മറയും മിഴിയിളക്കി-

ത്തെറിക്കുമൊരു പെൺകൊടി ചെറുത്തടിയിലാക്കി

മറുത്തു വിളയാടി മരുവുന്നിടയിലെല്ലാം

വെറുത്തു വരുവാനെഴുതി നിന്തിരുവടിക്കായ്.        9

അയയ്ക്കരുതിനിച്ചടുലലോചനയൊടപ്പൊൻ-

ശയത്തളിരിലേന്തിയടിയോടവനിയിന്മേൽ

മയക്കവുമറുത്തു മണിമേനിയിലണച്ചീ-

ടയയ്ക്കരുതയയ്ക്കരുതനംഗരിപുവേ നീ.        10